کد مطلب:48593 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

خداوند در قرآن كريم فرموده كه روح خودم را در شما دميدم، آيا خداوند روح است؟ اگر روح است و از روحش در ما دميده، پس چرا ما را به جهنم ميبرد؟

قرآن كريم، دربارة پديده روح ميفرمايد: و يس ?‹لونك عن الروح قل الروح من أمر ربّي و ما أُوتيتم من العلم إلاّ قليلاً;(اسرأ، 85) و درباره روح از تو ميپرسند. بگو: روح از ]سنخ[ امر پروردگار من است و به شما از دانش جز اندكي داده نشده است

كلمه روح، به معناي مبدأ حيات است كه جانداران به وسيلة آن بر احساس و حركت ارادي قادر ميشوند. خداوند ميفرمايد: حقيقت روح همان امر است و در جايي ديگر امر را معني ميكند به اينكه إِنّما أمره إِذا أَراد شيئـًا أَن يقول له كن فيكون;(يس، 82) چون به چيزي اراده فرمايد، كارش اين بس كه ميگويد: باش، پس ]بيدرنگ[ موجود ميشود.(ر.ك: تفسير الميزان، علامه طباطبايي;، ج 3، ص 193، مؤسسة الاعلمي، بيروت.) روح، ساختماني مغاير با ساختمان مادّه دارد و اصول حاكم بر آن، غير از اصول حاكم بر مادّه و خواص فيزيكي و شيميايي آن است; به همين جهت، پيامبراكرممأمور ميشود كه در يك جملة كوتاه و پر معنا بگويد: روح از عالم امر است; يعني آفرينشي اسرارآميز دارد; سپس براي اينكه از اين پاسخ تعجب نكنند، اضافه ميكند: بهره شما از دانش نا چيز است.(ر.ك: تفسير نمونه، آيتالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 12، ص 250 ـ 252.) در برخي از روايات اسلامي نيز آمده كه امام صادقفرمود: روح از عالم ملكوت و از قدرت خداوند است.(تفسير نورالثقلين، العروسي الحويزي، ج 3، ص 216، انتشارات اسماعيليان.)

همه چيز (روح، جسم و...) مخلوق خداست و خداوند متعال نه جسم دارد و نه روح; لَيسَ كَمِثلِه شَيء; بنابر اين، اضافه روح به خدا (روحي) در آيه شريف، اضافه حقيقي نيست; بلكه اضافه تشريفي است; يعني چون روح انسان، موجود شريف و پاك و با عظمتي است، خداوند آن را به خود نسبت داده و اين دليل بر دميده شدن روحي بسيار با عظمت در كالبد انسان است; همان گونه كه خانه كعبه را به سبب عظمتش، بيتاللّه و ماه مبارك رمضان را به علت عظمت و بركتش شهراللّه (ماه خدا) مينامند.(اقتباس از تفسير نمونه، آيتالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 1، ص 78، دارالكتب الاسلامية / الميزان، علامه طباطبايي;، ج 16، ص 250، مطبوعاتي اسماعيليان.)